vrijdag 15 juni 2012

Dromen met een engel in...

Sinds kort ben ik helemaal terug in het 'theaterwezen'. Het is jaren geleden, maar het voelt helemaal als thuiskomen... Na de 'Red Star Line' komen er plots en zeer snel andere dingen op mijn pad. Zo vroeg de costumière van dat stuk of ik alstublieft wilde meespelen in haar 'eindwerkstuk'. Ik was volgens haar namelijk precies de actrice (jaja, zo zei ze dat echt!) die ze nodig had. Naast het feit dat ik me enorm geflatteerd voelde, vond ik het ook een heel mooi concept en had ik wel zin in een nieuwe uitdaging en dus zei ik volmondig: 'Ja!'. Hoe zou je zelf zijn als iemand je actrice noemt en dat dan nog eens ondersteunt met het woord 'perfect'?! Ondertussen is er dus een mooi kleurrijk (hoe kan het ook anders?) kostuum gecreeërd helemaal speciaal voor mij. Ik zou het stiekem wel willen houden, zo mooi is het...



Het stuk zelf gaat over eenzaamheid en vertelt het verhaal van drie heel verschillende vrouwen die eigenlijk heel erg eenzaam zijn. Het is een heel beeldend stuk, want er wordt eigenlijk niets gezegd. Met woorden toch niet. Er zijn drie aparte boxen, er is muziek en er is heel wat te zien voor wie goed oplet. De rest is aan uw verbeelding. Wie zin heeft om een kijkje te komen nemen: wees welkom! Ik speel mee met Polyfilla, maar je kan natuurlijk ook altijd de andere stukken meepikken. Geen stress, je bent dan geen uren bezig, het onze duurt bij wijze van voorbeeld slechts 20 minuutjes... Je kan dus ongeveer vijf creatieve theaterstukken zien in plaats van één doordeweekse voetbalmatch! Geef toe... En daarbij is het nog eens helemaal gratis ook!


Ik sprak van andere 'dingen', meervoud dus, en bijgevolg kon u aan uw grote teen reeds voelen dat er nog iets op til was...

Ik ga deze zomer ook meespelen in het nieuwe stuk van Marthatentatief en De Tijd. Zij maakten samen "13 en 1/2" voor de Zomer van Antwerpen. De mosterd haalden zij uit de statistieken van onze geliefde stad, want per dag sterven er in Antwerpen 13 en 1/2 mens. Gemiddeld gezien natuurlijk, want half sterven is betrekkelijk moeilijk...
Ook hier ben je eraan voor de moeite als je me absoluut wil horen. Je krijgt als publiek namelijk een hoofdtelefoon en buiten de verhalen die je zo te horen krijgt is alles ook heel beeldend. Het stuk speelt zich af in het Centraal Station van Antwerpen en alleen dat maakt het al de moeite. Gisteren hadden we een eerste repetitie en ik kan alvast verklappen dat ik oprecht geloof dat het heel mooi gaat zijn. Wie wil komen kijken moet een kaartje zien te bemachtigen via de Zomer van Antwerpen. We spelen elke dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag van 3 juli tot 3 augustus. Dat ik dus niemand hoor zeggen dat het niet uit kwam hé. Helemaal vrij om te komen, maar excuses zijn dus bij deze reeds van tafel geveegd!

Ik sta dus weer op de planken. Eindelijk, want in mijn hoofd zit het al lang: weer gaan spelen, een eigen theatergezelschap oprichten, misschien wel eens auditie doen en wie weet schrijf ik ooit nog wel eens een theaterstuk? Dromen, ik kan niet zonder. Of ik ze ooit allemaal verwezenlijkt krijg, betwijfel ik... Maar dromen doet leven.

Ja, het is mijn therapie om er weer bovenop te komen en ja, ik overdrijf dan al eens... Maar je kan niet zeggen dat ik mijn dromen in de kast steek of bij de pakken blijf zitten. En daarom sluit ik af met een knipoog naar dit zomers weertje én tegelijk is het meteen ook een tip wat mijn rol bij "13 en 1/2" betreft... Spannend hé?

3 opmerkingen:

  1. Ik kom zeker kijken :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Is dat bewust pestgedrag of ben je je naam vergeten? :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geloof het of niet, maar na de eerste ticketdag is "13 en 1/2" volledig uitverkocht! Is me dat schrikken! Als je dus nog geen kaart hebt, zal het niet makkelijk worden... Vreemd want langs de ene kant is dat natuurlijk goed nieuws, maar ik vrees ook dat ik nogal veel 'eerder trage' vrienden en familieleden heb met alle gevolgen vandien... Eerder slecht nieuws dus!

    BeantwoordenVerwijderen